“Het was net sinterklaas: iedere dag wel iets om uit te pakken.”

Op 2 november gingen de deuren van woonzorgcentrum Berk open voor de eerste bewoners. Met dank aan het toenmalige team van Anna dat keihard had gewerkt om alles op tijd klaar te krijgen. “Het was een feestje om te doen”, zeggen Nicole Verhulst en Rosita Otten. Zij waren er vanaf de eerste dag bij. En nu nog steeds.

“Toen we begonnen was er nog bijna niets”, weet Nicole nog. Zij was in die tijd een van de receptionistes. “Ik had een potlood en een PC. En dat was het. In de pauze zaten we op tuinstoelen in het restaurant.” Rosita herinnert het zich ook nog goed: “Ik werkte bij Akert en werd gevraagd om Berk mee op te zetten. Maar er waren nog geen bewoners en we wisten ook nog niet precies hoe het allemaal zou gaan lopen.”

“De eerste maanden waren best pittig”, vond Rosita. Maar het was ook een bijzondere tijd. “We zaten allemaal in hetzelfde schuitje en dat schept een band. Je moest het echt samen doen.” En dat deden de dames, samen met hun collega’s. Nicole: “We mochten heel veel zelf bepalen. Tot en met de telefooninstructies aan toe. Ik kan me herinneren dat we bij de receptie overal briefjes op plakten met onze openingszin: goedemorgen, u spreekt met de receptioniste van Berk.”

Nicole en Rosita zitten vol leuke herinneringen. “Je kunt het je nu bijna niet meer voorstellen”, zegt Rosita, “maar het was echt een beetje kamperen. De keuken was nog half leeg. Iedere dag werd er wel een pakje bezorgd met nieuw servies, of kantoorspulletjes. Het was net sinterklaas: iedere dag wel iets om uit te pakken.”

“Gezelligheid!” roepen de dames in koor om het gevoel van toen samen te vatten. Nicole: “Iedereen had er zin in en we kenden elkaar allemaal. Van de directeur tot aan de schoonmaak. Toen de eerste bewoners kwamen, waren we echt een heel hecht team geworden. De personeelsfeestjes werden ook altijd druk bezocht en waren supergezellig.”

Rosita en Nicole horen inmiddels bijna bij het meubilair in Anna Berk. Samen met nog een handjevol collega’s van het eerste uur. Het ziet er tegenwoordig heel anders uit dan toen. Veel moderner en helemaal ‘af’. Maar er zijn nog een paar zichtbare overblijfselen uit de ‘goeie ouwe tijd’. Nicole verklapt haar favoriet: “Nou ja, favoriet… De tegelvloer in Berk. Die vond ik toen al lelijk. En nu nog steeds. Maar de herinneringen die erbij horen, zijn prachtig.”

Wil jij jouw Anna verhaal graag delen?

Dan komen we graag met u in contact! Stuur een berichtje met uw gegevens naar communicatie@st-anna.nl.